ကရင့္ယဥ္ေက်းမႈကို ဖ်က္ဆီးေနသာ ဓူေ၀သူေတာင္းစားမ်ား

ကရင္ၿပည္နယ္မွာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ လက္ထပ္ထိမ္းျမားၾကတဲ့အခါ   သတို႕သား၊သတို႕သမီးေတြ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ၿပီး သစၥာတိုင္တည္ရတဲ့ ဓူေ၀ဓေလ့ရုိးရာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေတြ႕ၾကဳံရင္ဆိုင္ရတဲ့ အေႏွာင့္အယွက္အေၾကာင္းေတြကို  ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တခါမွ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မေရးပဲနဲ႕ ဒီလိုပဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ရုိးရာဓေလ့၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို တမ်ဳိးတဖုံအလြဲသုံးစားၿပီး ဖ်က္ဆီးေနတဲ့သူေတြကို အားေပးသလိုၿဖစ္ေနမလားလို႕ပါ။

ဓူေ၀ေနရာက ဘားအံၿမဳိ႕နယ္၊ ဒုံရင္းဘက္မွာ ရွိတာေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ဆို အေ၀းၾကီးကေန မနက္ေစာေစာထလာၾကရပါတယ္။ ေန႕ေကာင္းရက္ၿမတ္မွာ ဓူေ၀ကိုလာေရာက္ၾကတဲ့အတြက္ စုံတြဲေတြလည္း အမ်ားၾကီးထပ္ေနပါတယ္။ စုံတြဲတိုင္းက ကရင္၀တ္စုံနဲ႕ခ်ည္းပါ။

အရင္ေခတ္တုန္းက ကုန္းေၾကာင္း၊ စက္ဘီး၊ ျမင္းလွည္းေတြနဲ႕ လာေရာက္ၾကေပမဲ့ အခုအခါမွာေတာ့ ဆိုင္ကယ္ ကားေတြနဲ႕ လာၾကပါတယ္။ လာတဲ့ေနရာမွာ သိကၽြမ္းနားလည္တဲ့ ေဆြမ်ဳိးေတြ ရြာက ကာလသားလူငယ္ေတြလည္း လိုက္ပါပို႕ေဆာင္ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက အဲလိုလာတဲ့ေနရာမွာ လမ္းခုလပ္မွာေရာ ဓူေ၀အနီးတ၀ိုက္နဲ႕ အထဲမွာေရာ ဂဲလ္ဖိုးဆိုၿပီး အုပ္စုဖြဲ႕ ပိုက္ဆံေတာင္းတဲ့အက်င့္ကိုပါ။ အဲလိုပိုက္ဆံေတာင္းတဲ့ေနရာမွာ ကေလးေတြေရာ လူၾကီးလူလတ္ေတြေရာပါ ပါတယ္။

ဒီလိုရုိးရာဓေလ့ကို ဖက္တြယ္ၿပီး ဓူေ၀လာၾကတဲ့ စုံတြဲေတြက အလႊာအသီးသီး ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေငြေရးေၾကးေရးတတ္ႏိုင္ေပမဲ့ တခ်ဳိ႕က ေငြေရးေၾကးေရးမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါကို ကိုယ္ခ်င္းမစာပဲနဲ႕ လမ္းပိတ္ၿပီးေတာ့ တထပ္ၿပီးတထပ္ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ပိတ္ဆို႕ အတင္းအဓမၼ ဂဲလ္ဖိုး ေငြေတာင္းခံတာကေတာ့ တကယ္ကို ရြံမုန္းစရာ ေကာင္းပါတယ္။

တခ်ဳိ႕က စာအိတ္ထဲမွာ ထည့္ၿပီးေပးေတာ့ စာအိတ္ေဖါက္ၿပီး ပိုက္ဆံနည္းေနရင္ မရမက ထပ္ေတာင္းေတာ့တာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕စုံတြဲေတြက ကိုယ့္ကရင္၀တ္စုံကို အေႏြးထည္နဲ႕ဖုံး၀တ္ၿပီး ဓူေ၀မုဂ္၀အ၀င္ေပါက္ကေနမ၀င္ရဲပဲ ေဘးေပါက္ကေန ေၿပးၿပီး၀င္ၾကရတာ တကယ္ကို ၀မ္းနည္းစရာပါ။

တခ်ဳိ႕ဆို ဒီလို ေငြအတင္းေတာင္းတဲ့ အုပ္စုေတြနဲ႕လႊတ္ေအာင္ မနက္ေ၀လီေ၀လင္းကေန ၾကဳိလာၾကရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေငြေတာင္းတဲ့သူေတြ ဘယ္လိုေၿဖရွင္းၾကမလဲဆိုတာ ၾကဳိတင္စီမံရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က အကိုယ့္အသိထဲက လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတေယာက္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ေခၚလာရပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ေငြေတာင္းသူေတြက ဟိုကပိုက္ဆံထုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ေ၀ေပးမွာ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ တေယာက္ထဲပဲရေအာင္ လက္ေပၚကေန ပိုက္ဆံလုယူတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဖူးပါတယ္။

အဲလို လက္ထပ္ထိမ္းၿမားၿပီး သြားတာ ဓူေ၀တခုတည္းမကပါဘူး။ ေရတံခြန္နဲ႕ ကေမာ့ကစင္ကိုပါ ထပ္သြားရပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာလည္း ေငြအတင္းလိုက္ေတာင္းတဲ့ အၿဖစ္ဆိုးနဲ႕ ဆက္ၾကဳံၾကေတာ့တာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက ဂဲလ္ဖိုးမေတာင္းရဘူးလို႕ မဆိုလိုပါဘူး။ တခ်ဳိ႕တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြက မေတာင္းခင္ကတည္းက ေပးခ်င္ေနၾကတာပါ။ တခ်ဳိ႕က မၿဖစ္မေန လက္ထပ္ၾကေပမဲ့ ေငြေရးေၾကးေရး မတတ္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ အခက္ၾကဳံရတာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ကရင္ၿပည္နယ္မွာ ကိုယ့္ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဆက္ၿပီး အဓြန္႕ရွည္ဖို႕အတြက္ တာ၀န္ရွိသူေတြ ဒီၿပသနာကို ပါ၀င္ေၿဖရွင္းေပးခ်င္ပါတယ္။

ေႏြဖြား