ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီး

ဒီကေန႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္ဝါရီလ (၁၂) ရက္ေန႔၊ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရနဲ႕ ကရင္ အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး(KNU) တို႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ ေရးထုိးခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန႔ က်ေရာက္တဲ့ ၂၇၅၂ ခုႏွစ္ ကရင္အမ်ိဳးသား ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ နဲ႔လည္း တိုက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ 

သန္း(၆၀)ထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုိခ်င္တဲ့ နုိင္ငံသားတစ္ဦး အေနနဲ႕၊ တစ္ႏွစ္ျပည့္ကေန ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ ခုိင္ၿမဲေစခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လုိပဲ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈကို ပ်က္ေစခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ခိုင္ၿမဲ ေစခ်င္ၾကမွာပါ။ 

 ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေျမာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္ေနဆဲ တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိလည္း ၿပီးဆံုးေစခ်င္ၾကမွာပါ။ KNU နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈ တႏွစ္ျပည့္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေထာင့္ တစ္ေနရာက ပါဝင္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံတခ်ဳိ႕၊ အေတြးအျမင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေဝမွ်လုိပါတယ္။ သေဘာမတူတာလဲ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္ ၊ မႀကိဳက္တာပါ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ လႊတ္ေတာ္မွာ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔သစ္ရဲ႕ တာဝန္မ်ားကို စတင္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ အတြက္ ညႇိႏႈိင္းမႈေတြကုိ သက္ဆုိင္တဲ့သူေတြက ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေပမဲ့ အဆင္မေျပႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

၂၀၁၁၊ ႀသဂုတ္လ (၁၈) ရက္မွာ နုိင္ငံေတာ္ သမၼတ က တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အားလုံးထံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို တရားဝင္ ေၾကျငာကမ္းလွမ္း ခဲ့တာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၇)ရက္ မွာ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း အေနနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကမ္းလွမ္းဖုိ႔ ျပည္ပကုိ ပထမဆုံး စတင္ ထြက္ခြါ ခဲ့ပါတယ္။ 

 

ဝန္ႀကီးနဲ႔ သူ႔လက္ေထာက္ ဦးစိုးမိုးေအာင္က လြဲလုိ႕ က်န္သူမ်ားဟာ အရပ္သားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ KNU နဲ႕ တကယ္ပဲ စတင္ ေတြ႔နုိင္ဖုိ႕စီစဥ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးခ်စ္သန္း ၊ ဦးေငြစုိး ၊ ဦးကုိကုိေမာင္ နဲ႕မစု တုိ႕ကုိ ဒီေနရာ ကေန အားလံုး ကုိယ္စား အထူး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စိတ္ရင္း အမွန္နဲ႕ ေျပာပါရေစ။

ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႕ ေရႀကီးေနလုိ႔ ၆နာရီ ခရီးကုိ အသြား ၁၃ နာရီ ၊ အျပန္ ၁၄ နာရီ ေလာက္အခ်ိန္ေပးၿပီး သြားခဲ့ၾကရပါတယ္။၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၉) ရက္မွာ KNU အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳဳပ္ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ ၊ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္ ဖဒုိအားတိုး ၊ ေစာလွထြန္းတုိ႕ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြ႔ဲနဲ႕ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ႀကပါတယ္။

ပထမဆုံး ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖိတ္စာကမ္းလွမ္း ၊ သမၼတအသစ္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာထားမ်ားကုိ ရွင္းျပ၊ ယံုၾကည္မႈကို ႀကိဳးစား တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ KNU အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရဲ႕ ႐ုိးသားမႈကုိလည္း ေလးစား အားက်မိပါတယ္။ ထူးျခားခ်က္ တခုကေတာ့ အျပန္ခရီးစဥ္ ဘန္ေကာက္မွာ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း အေနနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြျဖစ္တဲ့ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ပထမဆုံး သမၼတႀကီးရဲ႕သား ဦးဟန္ေရာင္ေဝ(U Harn Yawnghwe) ၊ ဦးဘုိဘုိေက်ာ္ၿငိမ္း ၊ ဦးညိဳအုန္းျမင့္ ၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ဦး ၊ ဦးေအာင္သူၿငိမ္း တို႔ကုိ သီးျခားစီ ေတြ႔ဆုံနုိင္ခဲ့ၿပီး သမၼတသစ္နဲ႕ အစုိးရ အဖြဲ႕ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္မဲ့ State Building ၊ Nation Building ၊ Peace Process တု႔ိကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးခဲ့ႀကပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး တစ္ဦးရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးစဥ္အစမွာ ကၽြန္ေတာ္န႔ဲ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ေမာင္သန္းနဲ႔ Dr.ေက်ာ္ရင္လိႈင္ တို႔လည္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ပါဝင္ ခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းျဖစ္စဥ္ေတြဟာ ျမန္ဆန္လြန္းလို႔ တခါတခါ ျပန္ေတြးမိရင္ အံ့ၾသမဆုံး ျဖစ္မိပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အတြင္း ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး တစ္ဦး မဲေဆာက္ကို ေရာက္တယ္။ (မဲေဆာက္ဟာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ေနရာ တစ္ခုပါ။ ၂၀၀၈ မွာ KNU အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဖဒိုမန္းရွာ လုပ္ႀကံ ခံခဲ့ ရတဲ့ေနရာ၊ အခုထိ တရားခံကို မေဖာ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ အတုိက္အခံ အမ်ားစု ရွိတဲ့ ေနရာျဖစ္လို႔ပါ) KNU နဲ႔ ေဆြးေႏြးအၿပီး ေနာက္တရက္မွာ အတုိက္အခံ တခ်ိဳ႕နဲ႕ ေတြ႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပဲ ၾကာပါတယ္။

သမၼတရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ ဦးဟန္ေရာင္ေဝ ျပည္တြင္းကို အလည္ဝင္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ သူရွင္းျပတာက "သူ႔အေနနဲ႔ အမိေျမကုိ ႏွစ္ေပါင္း ေလးဆယ္ေက်ာ္ၾကာ မွ ပထမဆုံးအႀကိမ္ တရားဝင္ အလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ၊ သူ႔ေမြးရပ္ေျမ ရွမ္းျပည္ကုိလည္း သြားလည္ခဲ့တယ္။ ေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ့ သူေတြ အားလံုးနဲ႕ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး ယုံၾကည္မႈ တစုံတရာလည္း ရခဲ့ပါတယ္" လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းကုိလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ သူအတတ္ႏိုင္ဆုံး ပါဝင္ ကူညီမယ္ လုိ႕ မျပန္ခင္မွာ ေျပာသြားပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ နုိဝင္ဘာလထဲမွာ ျမန္မာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သမုိင္းမွာ မွတ္တုိင္ တခုအျဖစ္ က်န္ခဲ့မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁ နုိဝင္ဘာလ (၁၈) ရက္မွာ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႕ သူ႔လက္ေထာက္၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ (ဦးတင္ေမာင္သန္း၊ Dr. ေနဝင္းေမာင္ ၊ Dr.ေက်ာ္ရင္လႈိင္ ၊ ဦးဆန္နီညႊန္႔သိန္း နဲ႕ ဦးေက်ာ္နီခင္တုိ႕ပါ) တာခ်ီလိတ္ကေန ျဖတ္ၿပီး ခ်င္႐ိုင္း (Chiang Rai) ဆုိတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးကုိ သြားၾကပါတယ္။ ေနာက္တရက္မွာ ဦးဟန္ေရာင္ေဝနဲ႕ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ စီစဥ္ေပးတဲ့ Meeting Place မွာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား အားလုံး လုိခ်င္တာ စစ္မွန္တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၊ တန္းတူညီမွ်မႈ ၊ ကုိယ္ပုိင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ပါ။

ဒီ Meeting မွာ ညီမွ်မႈ တခ်ိဳ႕ စရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတြ႔ဆံုပြဲဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အစျဖစ္တယ္။ အဖဲြ႕အေသးအႀကီး မခြဲျခားပဲ ပဏာမ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အဖြဲ႕တုိင္း တန္းတူ ညီမွ်တဲ့ ေဆြးေႏြးခ်ိန္ ရၾကပါတယ္။ ပထမ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရြက္ဆစ္ (Lt.General Yawd Serk) ဦးေဆာင္တဲ့ RCSS/SSA အဖြဲ႕နဲ႔ စၿပီး ေဆြးေႏြးပါတယ္။ 

အဖြဲ႔ဝင္ (၉) ဦးခန္႔ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒုတိယ ေဆြးေႏြးပြဲက ဖဒိုေဒးဗစ္ေထာ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုး ၊ ဖဒုိအားတိုး တို႔(၃)ဦးပါတဲ့ KNU အဖြဲ႕ ၊ တတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘီထူး ဦးေဆာင္တဲ့ KNPP အဖြဲ႔ ၊ စတုတၱပြဲက ဥကၠ႒ ပူးဇင္က်ဳံး (Pu Zing Cung) နဲ႔ ေဒါက္တာေရႊခါး ဦးေဆာင္တဲ့ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတပ္ဦး(CNF) ၊ ပဥၥမ နဲ႕ ေနာက္ဆုံးကေတာ့ KIO က ဒု ဥကၠ႒ ဦးအန္ဘန္လ နဲ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ေဒါက္တာလဂ်ာ ဦးေဆာင္တဲ့ (၆) ဦး ပါတဲ့ အဖြဲ႕ပါ။ 

အျခားလူေတြ အတြက္ေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အေတာ့္ကုိ စိတ္လႈပ္ရွား စရာပါ။ သင္ယူစရာ ၊ မွတ္သား စရာ၊ စဥ္းစားစရာ ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။

နာမည္ေက်ာ္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ တေန႔ထဲမွာ (၅)ဖြဲ႕နဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ိဳး ဒီဘက္ေခတ္မွာ ရွိတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ မဖတ္ဖူး မမွတ္ဖူးပါဘူး။ ေဆြးေႏြးပြဲ တစ္ပြဲၿပီးတိုင္းမွာ လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္တုိင္း ခပ္တင္းတင္း Hand Shake လုပ္ ၊ Eye to Eye contact လုပ္ရင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လည္း နုိင္ငံသားတဦးအေနနဲ႕ အားတက္မိခဲ့ပါတယ္။ 

တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာသမွ်ကို အျပံဳးမပ်က္ပဲ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ဖို႔ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း အထူးႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး၊ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔တကြ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ အားလုံးနဲ႔ ဦးဟန္ေရာင္ေဝ တို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

 ႏွစ္ေပါင္း အတန္ၾကာထဲက ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးဖက္ ၊ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ဦးဘိုဘုိေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးညိဳအုန္းျမင့္နဲ႔ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦး တို႔လည္း ခ်င္႐ိုင္း(Chiang Rai) ကို လိုက္လာၾကၿပီး ဝန္ႀကီးကို အားျဖည့္ေပးၾကပါတယ္။

 Exile ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ scholar ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝန္ႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္ၾကတာေတာ့ အတူတူပဲျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီည ညစာ စားပြဲကေတာ့ အဖဲြ႔ေပါင္းစုံနဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ KNU အဖဲြ႔နဲ႔ KIO အဖဲြ႔ကို သီးျခားစီ ထပ္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားေပမယ့္ KNU တစ္ဖြဲ႕သာ လာႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း အခန္းမွာ တကယ့္ကို တရင္းတႏွီး နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေဆြးေႏြးႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

ဆရာေဒးဗစ္ေထာနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုးတို႔ ဆီက ပညာေတြ၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ကြ်န္ေတာ့္ အဖို႔ေတာ့ တအံ့တၾသ ျဖစ္လို႔မဆံုး ေလ့လာ မွတ္သားေနမိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေတြးအျမင္ေတြကို သိရေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့လည္း စာနာမိပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုးက သူငယ္စဥ္ စစ္သားဘဝမွာ သူ႔ေသနတ္ေျပာင္း ခ်ိန္မွတ္ထဲကို ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာစစ္သားကို သူခလုတ္ မဆြဲခင္မွာ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္မိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ "သူ႔ကို ငါမသတ္ရင္ ငါအသတ္ခံရႏိုင္တယ္" ဆိုတဲ့ စစ္သားစိတ္နဲ႔ဘဲ ခလုတ္ဆြဲခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူစိတ္မေကာင္းပါဘူးလို႔ ျပန္ရွင္းျပရင္း ေျပာပါတယ္။ 

အခု ဒီအျဖစ္မ်ိဳးေတြ သူ လံုးဝ မျမင္လို မၾကားလို မျဖစ္လိုေတာ့ဘူးလို႔ ဆက္ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေတာ့ "ဒီျမန္မာ စစ္သားဟာ ကြ်န္ေတာ့္ အေဖျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္ေတာ့္ ညီ ျဖစ္ခဲ့ရင္" လို႔ ေတြးမိတိုင္း ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္လာပါတယ္။ ေရွ႕တန္းသြားၿပီး မိသားစုေတြဆီ ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိသြားၿပီလဲ။

ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းကလည္း သူ ဘာ့ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္ ရတာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ အရာရွိဘဝကို ရွင္းျပရင္း ယံုၾကည္မႈေတြ ထိုက္သင့္သေလာက္ ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲ ေနာက္ဆံုးမွာ ဝန္ႀကီးနဲ႔ KNLA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ သတိဆြဲၿပီး အျပန္အလွန္ အေလးျပဳၾကတာကို ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေအာင္ ခံစားရပါတယ္။ 

ကာယကံရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွစ္ဦးက ပိုလို႔ေတာင္ ခံစားၾကရမယ္ဆိုတာ သံသယ ျဖစ္စရာမလိုပါ။ ေဆြးေႏြးပြဲ တေလွ်ာက္လံုး ဝန္ႀကီးဟာ သူ႔ထက္ အသက္ႀကီးတဲ့ KNU လူႀကီး သံုးဦးကို တေလးတစားနဲ႔ "အဘ" လို႔ ေခၚတာ ေတြ႔ရၿပီး ဝန္ႀကီးကိုလည္း တဖက္က လူႀကီးေတြက "ဗိုလ္ခ်ဳပ္" လို႔ဘဲ ေခၚၾက ေျပာၾကၿပီး ေလးေလးစား ဆက္ဆံၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

မာရသြန္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြက အျပန္ ႏိုဝင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၁ မွာ ဝန္ႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ တာခ်ီလိတ္ကို ဝင္ၿပီး နဂါးႏွစ္ေကာင္ မိုင္ဖုန္း ဆရာေတာ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ ရွင္းျပေလွ်ာက္ထားရင္း သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးတာလဲ မွတ္မိပါတယ္။

ႏိုဝင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၁ မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အလြယ္တကူ Team (B) လို႔ ေခၚတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး အဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးက ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ေခါင္းဆာင္ၿပီး ထပ္ဖြဲ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ဟာ ႏိုဝင္ဘာလ (၃၀) ရက္၊ ၂၀၁၁ မွာ ေနျပည္ေတာ္ကို သမိုင္းဝင္ လာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ေနာက္ႏွစ္ရက္ အၾကာ ဒီဇင္ဘာ (၂) ရက္ေန႔ ေတာင္ႀကီးမွာ RCSS/SSA အဖြဲ႕နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထိုးပါတယ္။ 

ခ်င္႐ိုင္း(Chiang Rai) ေဆြးေႏြးပြဲ အၿပီး (၁၂) ရက္ အၾကာမွာ အရင္က မေရးထိုးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို အခု အစိုးရ အဖြဲ႕သစ္မွာ ပထမဆံုး လက္မွတ္ေရးထိုး ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အျဖစ္ သမိုင္းဝင္ သြားပါတယ္။

သမၼတႀကီး၊ အစိုးရအဖြဲ႕၊ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းရဲ႕ Team (B) နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္အားေပးေတြ အားလံုး ပိုၿပီး အားတက္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘန္ေကာက္၊ မဲေဆာက္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ခရီးထြက္ ညိွႏိႈင္း ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (MNSP) နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ စံခလဘူရီ (Sangkhlaburi) ကိုလည္း ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႀကိဳးစား အားထုတ္မႈ ေတြရဲ႕ ရလဒ္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ အလြန္ဘဲ အေထာက္အကူ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၂၊ ဇန္နဝါရီလ (၁)ရက္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေဒါက္တာေနဝင္းေမာင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဇန္နဝါရီလ (၅) ရက္ေန႔မွာ ခ်င္းအမ်ိဳးသား တပ္ဦး(CNF) နဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဟားခါးမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ေရးထိုး ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အစိုးအဖြဲ႕သစ္အေနရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အျဖစ္ စာရင္းဝင္သြားပါတယ္။ 

ဇန္နဝါရီလ (၁၀)ရက္ေန႔မွာ ဆရာေဒးဗစ္ေထာ ဦးေဆာင္တဲ့ KNU ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ဝင္ (၁၉) ဦးပါအဖြဲ႕ဟာ ျမဝတီကေန ဝင္လာပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၊ ဝန္ႀကီးဦးစိုးသိန္း၊ ဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီ၊ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေဇာ္မင္းနဲ႔ အျခား တာဝန္ရွိသူတို႔က သြားေရာက္ ႀကိဳဆို ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

လမ္းတေလွ်ာက္မွာလည္း ကရင္၊ ဗမာ ျပည္သူလူထုေတြဟာ ေမွ်ာ္လင့္မႈ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ႀကိဳေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ KNU ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာေဒးဗစ္ေထာ နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုးကို ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက သူ႔ကားရဲ႕ သူထိုင္ေနက် ေနရာ ေနာက္ခန္းမွာ အဘတို႔ ထိုင္ပါ။ 

သူကိုယ္တိုင္က ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ၿပီး သူ႔ကို လက္ေထာက္ တစ္ဦးလို သေဘာထားပါ။ ကားအတူစီးရင္း လမ္းမွာ ေဆြးေႏြးသြားၾကတာေပါ့ လို႔ ေျပာတာကို KNU ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေတာ္အားနာ သြားၾကပံု ရပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တယ္ ဆိုတာ လြယ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ 

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လမ္းတေလွ်ာက္ ေဆြးေႏြးတာကို နားေထာင္ႏိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယာဥ္ရဲ႕ ယာဥ္ေမာင္းအျဖစ္ လုပ္ခြင့္ ရတာကိုဘဲ အေတာ္ သေဘာက် ဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြေကာ ၊ စားပြဲဝိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာပါ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေဆြးေႏြးပြဲ စားပြဲဝိုင္းကို ေရာက္မလာႏိုင္ေသးတဲ့ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား ယံုၾကည္မွဳ႕ မရႏိုင္ေသးတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မတင္သင့္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္က တခဏနဲ႔ေတာ့ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈေတြ ရွိလာေအာင္ Stakeholders မ်ား အားလံုးက ဝိုင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ ၾကရပါလိမ့္မယ္။ 

ကမၻာေပၚမွာ ႏိုင္ငံေပါင္း (၂၀၀)ေလာက္ ရွိတဲ့အထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေလာက္ မ်ားျပားတဲ့ မတူကြဲျပားတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့ အင္အား ကမၻာေပၚမွာ ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ဟာ မလြယ္ကူ ပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သန္း(၆၀) အတြက္ ဒီခက္တဲ့ လမ္းအျပင္ အျခားနည္းလမ္း ေရြးစရာ မရွိဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒီခက္တဲ့လမ္းကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရပါလိမ့္မယ္။

KNU နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈဟာ ေျပာသေလာက္ မလြယ္ခဲ့ပါဘူး။ တႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္မွာေတာင္ ျပန္ေဖာ္ျပဖို႔ မသင့္ေသးတဲ့ အခက္အခဲေပါင္း မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ႏွစ္ဖက္ေဆြးေႏြးဖက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္သိမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ျပင္းျပတဲ့စိတ္နဲ႔ (၆၁)ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲေတြကို ရပ္ဆိုင္းႏိုင္ဖို႔၊ ႏွစ္ဖက္ စစ္သည္ေတာ္ေတြ၊ ေျမဇာပင္ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ အသက္ေတြ ထပ္မဆံုးရံႈးဖို႔၊ ဒုကၡေတြ မခံစားရဖို႔ လက္မွတ္ေရးထိုး ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

အဆုတ္တျခမ္းပဲ အလုပ္လုပ္ေတာ့တဲ့ ဆရာေဒးဗစ္ေထာဟာ ေျခလွမ္း ဆယ္လွမ္းေလာက္ ေလွ်ာက္ၿပီးရင္ တခါနားရတဲ့ အေျခေနနဲ႕ အားတင္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုးနဲ႔ အတူ သူ႔အဖြဲ႕ဝင္မ်ားနဲ႔ ဒီပြဲမွာ အထူးႀကိဳးစား ခဲ့ပါတယ္။

ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း၊ ဝန္ႀကီးဦးစိုးသိန္း၊ ဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီ၊ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေဇာ္မင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ စစ္ဖက္နယ္ဖက္က ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္း တကယ့္ကို စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာကို ဒီတသက္ မေမ့ႏိုင္ပါဘူး။

 ေဆြးေႏြးပြဲ ခန္းမအျပင္မွာ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသား လူႀကီးေတြ၊ ရပ္မိရပ္ဖေတြ အားလံုး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ၿပီ ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ဝမ္းသာအဲလဲ ျဖစ္ၾက၊ အျပန္အလွန္ဖက္ၾကၿပီး မ်က္ရည္က်ၾကတာကို ေတြ႔ရၿပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္း ဝမ္းသာဝမ္းနည္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

 KNU ရဲ႕ ဖိတ္ၾကားမႈနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့ Observer တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ "Center for Peace and Conflict Studies (Cambodia)" က Mrs. Emma Leslie က မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ "လွေမာင္ေရႊ၊ ဒီေန႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို နင့္သူငယ္ခ်င္း ေနဝင္းေမာင္က Heaven ကေန ၾကည့္ၿပီး ေကာင္းခ်ီးေပးေနတယ္လို႔ နင္မထင္ဘူးလား" ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အတူ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း မ်က္ရည္ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ 

အဲဒီအခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ၾကာတဲ့တိုင္ေအာင္ ျပန္မလာႏိုင္ေသးတဲ့ အေဝးေရာက္ေနတဲ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ဦးကလည္း ဝန္ႀကီးကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳစကားေျပာရင္း သူလည္း ဝမ္းသာ၊ ဝမ္းနည္းျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ 

 ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို လာတက္တဲ့ စစ္တိုင္း (၃)တိုင္းက နယ္/လံု ဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေတြနဲ႔ KNLA တပ္မဟာ (၇) က နာမည္ေက်ာ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာ္နီတို႔ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု တြဲ႐ိုက္ၾကတာလည္း အဲဒီတုန္းက တအံ့တၾသျဖစ္စရာ အေနနဲ႔ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။

အဲဒီေန႔က လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ေနာက္ (၄) နာရီအၾကာမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ရာေပါင္းမ်ားစြာကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ အမိန္႔ ေၾကျငာစာ ထုတ္ခဲ့တာလည္း မဂၤလာေပၚ မဂၤလာဆင့္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

 လက္မွတ္ထိုးတဲ့ေန႔ ညေနမွာဘဲ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ထြက္လာခဲ့ၾကၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္၊ ပဲခူးနဲ႕ ေနျပည္ေတာ္ေတြမွာ ေနာက္ဆက္တြဲ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲေတြလည္း လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၂၊ ဧၿပီလထဲမွာ ေဒၚေနာ္စီ ဖိုးရာစိန္ ဦးေဆာင္တဲ့ KNU အဖြဲ႕ဟာ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပည္တြင္းကို ဒုတိယအႀကိမ္ တရားဝင္ လာေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဧၿပီလ (၅) ရက္ေန႔မွာ KNU က ေခါင္းေဆာင္ (၅) ဦးဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးနဲ႕ ေနျပည္ေတာ္မွာ ႏွစ္နာရီၾကာ ေတြ႔ဆံု ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ 

အဲဒီေတြ႔ဆံုပြဲမွာ KNLA ရဲ႕ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုးက "သမၼတႀကီး အေနနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ခြန္အားျပည့္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔၊ KNU နဲ႔ ရရွိထားတဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈကေန ေရရွည္ ခိုင္မာတည္တံ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္ေစဖို႔ " လို႔ ေျပာၿပီး ကရင္႐ိုးရာ သင္တိုင္းကို သမၼတႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ ဝတ္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သမၼတႀကီးကလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံပါတယ္။

 အဲဒီ ကရင္သင္တိုင္းကို ဝတ္ဆင္ေပးေနတဲ့ အခိုက္အတန္႔ဟာ ကြ်န္ေတာ့္လို သာမန္ျပည္သူ တစ္ေယာက္အဖို႔ေတာ့ ၾကက္သီး ေမြးညင္းထရေလာက္တဲ့ အထိ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

ဒီေတြ႔ဆံုပြဲမွာပဲ သမၼတႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ အရွည္ တည္တံ့ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အခ်က္ (၆) ခ်က္ ကို သူ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရ ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့-

 (၁) အစိုးရဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵနဲ႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ရွိရမယ္။

 (၂) တပ္မေတာ္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵနဲ႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ရွိရမယ္။

 (၃) တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵနဲ႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ရွိရမယ္။

 (၄) ျပည္သူလူထုကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားၾကရပါမယ္။

 (၅) ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကို လိုလားေထာက္ခံမႈ ရွိရမယ္။ (၆) ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ရမယ့္ ႏွစ္ဖက္ Player ေတြဟာ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ လိမၼာပါးနပ္မႈ ရွိရမယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခု ဒီအေျခေနေတြ ျပည့္စံုေနျပီျဖစ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္ လုပ္ၾကပါစို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒီေတြ႔ဆံုမႈဟာ ေလးလတာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈရဲ႕ ေနာက္မွာ အႀကီးမားဆံုး ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

တႏွစ္ျပည့္တဲ့အထိ ေသနတ္သံ မၾကားရသေလာက္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၊ KNLA ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တကယ္ပဲ ေက်းဇူး တင္မိပါတယ္။ ေရရွည္လည္း ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း သြားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

KNU အဖြဲ႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ထူးျခားေအာင္ျမင္မႈနဲ႔အတူ သမိုင္းမွတ္တိုင္သစ္ေတြကို စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ ထူးျခားခ်က္အေနနဲ႔ KNU ဟာ ေနျပည္ေတာ္အထိ ေရာက္ခဲ့ျပီး ဒု သမၼတ၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး အပါအဝင္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား နဲ႔အတူ ညစာစားပဲြမွာ ဆံုႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

ပိုျပီး ထူးျခားတာကေတာ့ KNU အဖြဲ႔ဟာ တႏွစ္အတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးနဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ဒု သမၼတ နဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္ နဲ႔ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ တစ္ႀကိမ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ တႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုထားျပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္အတြက္ ေအာင္ျမင္တဲ့ သမိုင္းမွတ္တိုင္မ်ား စိုက္ထူ ထားႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ အျဖစ္အပ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ တခုျပီးတခု ျဖစ္ပ်က္သြားပါတယ္။ အခု တႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႀကိဳးစားၾကရင္း ဆရာေဒးဗစ္ေထာ၊ KNU က ဗိုလ္မွဴးႀကီး မိုးျဖဴ၊ ကြ်န္ေတာ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေဒါက္တာေနဝင္းေမာင္ တို႔အျပင္ ကြ်န္ေတာ္သိေသာ၊ မသိေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။

 တစ္ႏွစ္ျပည့္ကေန ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ ခိုင္ခန္႔မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို က်န္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ အားလံုးက ဆက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနာင္လာေနာက္သား မ်ိဳးဆက္ေတြ အတြက္ အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္စဲၾကၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ ရသည္ အထိ၊ ၿပီးေတာ့ ရလာတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ခိုင္မာသထက္ ခိုင္မာေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ အားလံုးကို ေမတၱာ ရပ္ခံပါရေစ။

KNU အဖြဲ႕လိုဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈ လက္မွတ္ ေရးထိုးတဲ့ အဖြဲ႕ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ေတြကိုလည္း ဒီေနရာကေန ျပည္သူလူထု ကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း၊ ဂုဏ္ျပဳပါေၾကာင္းနဲ႔ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ေနာက္ထပ္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ဆက္သြား ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ေမတၱာရပ္ခံ တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။

 

 ေနာက္ထပ္ ႀကိဳးစား ညႇိႏႈိင္းေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ KIO အပါအဝင္ ဒီအဖြဲ႕ေတြ အားလံုးလည္း တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြး၊ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္၊ မွ်တတဲ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးေတြ ရရွိလာျပီး ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ Nation Building ၊ State Building မွာ ပူးေပါင္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကဖို႔ကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္စာကို ၂၀၁၂၊ ေအာက္တိုဘာလ (၁၄) ရက္ေန႔က မဂၤလာဒံု စစ္ေဆးရံုႀကီးမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဆရာေဒးဗစ္ေထာ ကို အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစား ကုသေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးရဲ႕ စကားနဲ႔ အဆံုးသတ္ လိုပါတယ္။ 

 "အရင္တုန္းက တစ္ရက္ထဲမွာ မိုင္းထိတဲ့ တပ္မေတာ္သား အမ်ားဆံုး ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အထိ ေျချဖတ္၊ လက္ျဖတ္ Case ေတြ လုပ္ခဲ့ရဘူးတယ္။ အခု အဲဒီလို Case ေတြ မရွိသေလာက္ျဖစ္လို႔ ေဆးေက်ာင္းသားေတြကို Video File ေတြ ျပၿပီး သင္ေနရတယ္။ ေနာက္ထပ္ သူ႔ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး ဒီလို Video File နဲ႔ပဲ သင္ရတဲ့ ဘဝကို ရလိုပါတယ္" တဲ့။

(ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာ ပုဂိၢဳလ္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးနဲ႔ ျပည္သူလူထု အားလံုးကို ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးတင္ ေလးစားမႈနဲ႔ ဦးညြတ္ အေလးျပဳပါတယ္။)

လွေမာင္ေရႊ

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၁၂) ရက္